کد مطلب:93727 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:344
در پاسخ این سئوال باید به این نكات توجه كرد كه: اولا تامین روزی به این معنی نیست، كه: آن را برای انسان، عاقل با شعور فراهم ساخته، به درب خانه اش بفرستند، یا لقمه كنند و در دهانش بگذارند، بلكه زمینه فراهم شده است، و تلاش و كوشش انسان شرط تحقق و به فعلیت رسیدن این زمینه ها است، حتی مریم (ع) در آن شرائط سخت درد وضع حمل كه خداوند روزیش را به صورت خرمای تازه (رطب) بر شاخسار خشكیده نخلی كه در آن بیابان بود، ظاهر ساخت، مامور شد حركتی كند، و مخاطب به جمله: «و هزی الیك بجذع النخله...» (تو ای مریم تكانی به این درخت بده تا رطب تازه بر تو فرو ریزد) شد. ثانیا: اگر انسانها در گذشته و حال غصب حقوق دیگران كنند، و روزیهای آنها را به ظلم از آنها بگیرند، دلیل بر عدم تامین روزی انسانها نیست، و به تعبیر دیگر علاوه بر مسئله تلاش و كوشش، وجود عدالت اجتماعی نیز شرط تقسیم عادلانه روزیها است، و اگر گفته شود: خداوند چرا جلو ظلم ظالمین را نمی گیرد؟ می گوئیم اساس زندگی بشر بر آزادی اراده است، تا همگی آزمایش شوند، نه بر اجبار و اكراه، وگرنه تكاملی صورت نخواهد گرفت. ثالثا: منابع زیادی برای تغذیه انسانها در همین كره خاكی وجود دارد كه: باید با هوش و درایت آنها را كشف و به كار گرفت، و اگر انسان در این زمینه كوتاهی كند، مقصر خود او است. ما نباید فراموش كنیم مناطقی از آفریقا كه مردمش از [صفحه 73] گرسنگی می میرند، گاهی از غنی ترین مناطق جهان است، ولی عوامل ویرانگری كه در بالا به آن اشاره شد، آنها را به این روز سیاه نشانده است. این بحث فشرده را با سخنی از علی (ع) به پایان می رسانیم، فرمود: «انظر الی النمله فی صغر جثتها و لطافه هیئتها لا تكاد تنال بلحظ البصر و لا بمستدرك الفكر كیف دبت علی ارضها و صبت علی رزقها تنقل الحبه الی جحرها و تعدها فی مستقرها تجمع فی حرها لبردها و فی وردها لصدرها مكفوله برزقها مرزوقه بوفقها لا یغفلها المنان و لا یحرمها الدیان و لو فی الصفا الیابس و الحجر الجامس:[1] »: (نگاه كنید به مورچه با كوچكی جثه و نازكی اندامش كه به نگاه با گوشه چشم دیده نمی شود، (یعنی وقتی دقیق نظر كنیم آن را می بینیم) و به اندیشه درك نمی گردد، چگونه مسیر خود را می پیماید، و برای به دست آوردن روزیش می شتابد، دانه را به لانه اش انتقال می دهد، و آنرا در انبارش (برای روز سختی) آماده می گذارد، و در تابستان برای زمستان و هنگام آمدن (روزهای گرم) برای وقت بازگشتن (روزهای سرد) دانه ها را گرد می آورد، خداوند ضامن روزیش بوده، مناسب حال راه روزیش را گشاد، پروردگار- بسیار نعمت دهنده- از آن غافل نیست، و خداوند جزا دهنده، آنرا محروم و بی بهره نمی گرداند، و اگر چه در سنگ خشك (كه چیزی از آن نمی روید) و سنگ سخت (كه از جائی به جائی حركت داده نمی شود) باشد.
در آیات فوق این حقیقت به خوبی منعكس بود كه، خداوند روزی همه موجودات زنده را بر عهده گرفته، و هر جا باشند، روزی آنها را می رساند، ولی این سئوال پیش می آید پس چرا در دنیای كنونی و در طول تاریخ گروهی از گرسنگی مرده و می میرند، آیا روزی آنها تامین نشده است؟!
صفحه 73.